Maskarasıyım piç çocukların
Ellerime değse ellerin,
Hızlanır esişleri rüzgarların
Fırtınamda kaybolurum belki
Tüm çirkinliğim,
Sıkıyor boğazımı ince parmaklarıyla
Ve ince parmakların
Fırtınamda kaybolurdu...
Eşsiz nefesleri
Titretti saçlarımın tellerini
Ben hiç sen piç
Maskarasıyım gecelerin
Eylül hiç bitmesin istiyorum
Sevişmek hiç acı vermesin
Seninle aynı odaya terk edildiğimizde
Sırlarını saklayacağım
Nedenlerini bilmeden
Günahlarımın keçisiyim
Kaderimin oyuncağı
Yokluk beni yok ediyor
Ben hep kalbinin ayarındayım
Sevinçler çok kısa
Günahlarımı boynuma astım
Ve pişmanlıklarım ardımda
İnandıklarım beni kahretsin istiyorum
Bir elim sırtında
Diğeri,
Üstünde inlediğim bıçakta...
İstanbul, Eylül 2003
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder