bazen tek bir cümle yetiyor başlamaya. bir bulsam nasıl başlayacağımı anlatmaya, sökülüverecek sonrası. neler neler var anlatmak istediğim. ne çok kadının gölgesi, ne çok adamın eli. altından geçip gittiğim ağaç dalları, basmamaya çalıştığım kırık kaldırım taşları. ve daha neler. hepsi tek bir başlangıç cümlesine muhtaç. onlar akmak için bir cümleye, ben anlatmak için hepsine muhtaç.
(seni son görüşüm, sana son dokunuşum 14.11.2015. aradan geçen onca zaman. ne görüştük ne de konuştuk. bugün 1.5 yıl aradan sonra çıktın karşıma. sen artık evli. ben eski. ve bu hikaye çokça arabesk.)
"bu bir, uçurtmanın kaçışı,
belki de değil.
bilmem...
gökyüzünde aramak,
doğru da değil."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder